جمعه ۱۲ آذر ۹۵
هیچ وقت فکر نمی کردم روزی تحت تاثیر American Beauty قرار بگیرم.
طی این سال ها سعی می کردم به بهانه های مختلف از دیدن زیبایی آمریکایی، فیلمی که توسط کارگردان بریتانیایی، ساخته شده طفره برم. شاید علتش پوستر فیلم بود شاید هم وجود کلمه آمریکایی در نام فیلم که به من هشدار مواجه شدن با گسل فرهنگی (!!) را می داد. در هر صورت خلاصه داستان فیلم را خوانده بودم بودم و چیز دندان گیری نصیبم نشده بود و همچنان بر نظر سابقم که امریکن بیوتی به DNA من نمی خورد، پافشاری می کردم.
تا این که در هفته ی گذشته طی چالش (تک نفره!) دیدن گزیده ای از فیلم های کوین اسپیسی بزرگ (که مبدع آن خودم بودم) تصمیم گرفتم به این فیلم هم فرصتی بدهم. بالاخره کم لطفی بود که چالش فیلم های کوین اسپیسی را راه بیندازم و فیلمی را که بابتش دومین اسکارش را گرفت نبینم!
دو ساعت را پای تماشای زیبایی آمریکایی صرف کردم بدون آن که خودم متوجه شوم! در پایان فیلم به عینه دیدم و درک کردم که شاید راه های رسیدن به پوچی در فرهنگ ها و کشور های مختلف، گوناگون باشد; کماکان نتیجه یکی است و آن پوچی است. درست است که DNA همگی ما با هم تفاوت هایی دارد، ولی واحد های سازنده یکی هستند!
امریکن بیوتی برای من فیلمی بود که روزمرگی و بیهودگی را با طنز تاریک خود به سخره می گرفت و نیز پیامش را با بازیگوشی و به نرمی، مانند برگ های گل American Beauty می رساند.
همیشه شنیده بودم که لحظاتی قبل از مرگ تمام زندگیه آدم از جلوی چشمانش میگذره. اول اینکه بیشتر از یک لحظه است تا ابدیت امتداد داره همچون اقیانوسی از زمان برای من موقعی بود که توی کمپ به روی پشتم دراز کشیده بودم در حال تماشای سقوط ستارگان بودم و برگ های زرد درختان افرا که در کنار خیابان صف کشیده بودن و یا دستان مادربزرگم و پوستش که همچون کاغذ بود و اولین باری که پرنده جدید (منظور اتومبیل) پسر عمویم تونی را دیدم و و جینی و کارولین (همسر و دخترش). احتملا از اتفاقی که برام افتاده میتونستم خیلی عصبانی باشم اما وقتی دنیا پر از زیبای هاست نمیشه برای مدت طولانی در عذاب بود. یه وقتی فکر میکنم تمام زیبایی ها رو دارم در یک آن میبینم طاقتش رو ندام قلبم مثل بادکنک در حال انفجار مملوء از اونها میشه بعد به خاطر میارم که باید آروم بگیرم و نخواهم اون رو برای همیشه حفظ کنم بعد مثل بارون درونم جریان پیدا میکنه هیچ حسی جز تصویر از تمام لحظات ساده زندگی احمقانه ام رو در وجودم نمی یابم. مطمئنم نمیتونید حرفهای من رو درک کنید اما نگران نباشید یه روز درک خواهید کرد. »
دریافت
مدت زمان: 4 دقیقه 22 ثانیه