اعتراف دور از چشم چرچیل

یکبار دیگر اتفاقی افتاد که لزوم وجود این وبلاگ در ذهنم پر رنگ تر شد.

پیامی از همکلاسی سابق در سال آخر دبیرستان.

فرض را بر این بگیرید که شما یک عدد جنس مونث هستید که از یک فرد (در اینجا همکلاسی) بعد از مدت ها پیامی دریافت می کنید. فرد نامبرده هیچگاه به شما نزدیک نبوده اما در عین حال دشمن شما هم محسوب نمی شود. صرفا از آن آدم هایی بوده که در برحه ای از زمان و در مسیر زندگی اندکی با شما همسفر شده بود. مثل خیلی های دیگر. حالا این فرد یکبار دیگر به دلیلی ناشناخته(در اینجا دلیل ناشناخته معمولا جویای حال شدن است) با شما تماس می گیرد. شما چطور با او ارتبط برقرار می کنید؟ آیا وقتی n مرتبه n مرتبه با جملاتی که که ابتدا و انتهای آن ها با "عزیزم"،"گلم"،"جانم" آغاز و ختم می شود مورد خطاب واقع می شوید، همانطور هم پاسخ می دهید؟ من یک زمانی اینطور نبودم. و با همان اطمینانی که می گویند دو به علاوه دو می شود چهار، مرا هم ملقب به خشک تلخ نچسب کردند. اما الان...الان که عزیزم را باگلم جواب می دهم بخش تخس وجودم می گوید:"آخر از کی تاحالا این عزیز تو شد؟ بشکن این نقاب رو..." بار دوم که در فرهنگ لغت ذهنیم می گردم تا معادل مناسبی برای "جانم" بیابم, بخش  صلح طلب ذهنم می گوید که:"شاید صداقت بهترین روش ابراز محبت باشد". اما در تمام مدت نبرد، پیروزی آز آن  آن بخش از وجودم هست که تازگی ها پا به عرصه گذاشته اما همچون یک چرچیل مکار و سیاستمدار هست و زیر گوشم می گویم: "خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو".

و آن همکلاسی چه میداند از ترافیک ذهنی بیهوده ای که بر سر گذاشتن یا نگذاشتن یک قلب در من شکل می گیرد.

 

 

پ.ن: اول قصد داشتم یه وبلاگ دیگه ای برای عکس هام دست وپا کنم، بعد دیدم چه کاریه همون 
آدرس اینستام رو در منو قرار دادم


<lost code>

?What if I got lost only to find myself again


 

 

P.S:To Elham


رادیو ال استریت-این قسمت: Murder Song

دریافت ورژن آکوستیک

دریافت ورژن آلترناتیو

Pianoدریافت ورژن

دریافت نسخه اجرا شده در کلیسا (پیشنهادی)

He did it all to spare me from the awful things in life that come... 

Song name: Murder song

Artist:Aurora

Genre:Dark Pop

Album:All My Demons Greeting Me As A Friend

Year: 2016

پ.ن: سعی می کنم در آینده بیش تر درمورد آرورا بنویسم.

آپدیت۲ تیر ۹۶:

بعد از بررسی کوتاه قسمت مالکیت معنوی وبلاگ متوجه شدم که لیریک این آهنگ و اخیرا ترجمه اش آمار بیش ترین کپی از مطالب وبلاگ رو دارن. این شد که تصمیم گرفتم موزیک ویدیو رو هم به پست اضافه کنم.

به نظر من این موزیک ویدویو آرورا با اختلاف زیادی از باقی موزیک ویدیو هاش  سر تره(هر چند با وجود winter bird و I went too farانتخاب سختی بود). نکته ای که این ویدیو رو برای من عزیز  و قابل توجه کرده سبک مینیمالیستی ویدیو هست. کارگردان قصد نداشته که با ترافیک تصاویر و المان های زیاد ( چیزی که در آثار سایر خواننده های پاپ به کرات دیده میشه)حواس بیننده رو از خود آهنگ منحرف کنه و فوکوس رو تنها روی جادوی خود آرورا قرار داده. نکته دیگه این که چند ثانیه اول با چشمان آرورا آغاز میشه که من رو به یاد فیلم سکوت بره ها انداخت که در اونجا هم جاناتان دمی کارگردان تاثیر گذار ترین سکانس ها رو  با اتکا به چشمان بازیگران گرفته بود. به نظر میرسه استفاده از چنین تکنیکی برای این ویدیو هم کارگر افتاده.

Designed By Erfan Powered by Bayan